Dag 1 - Amsterdam - Bristol

De eersted ag van de vakantie begon redelijk eenvoudig. De vlucht naar Bristol zou pas rond half zeven van Schiphol vertrekken, dus zo rond half drie ben ik die kant opgegeaan. Veel te vroeg natuurlijk, maar je wilt zeker niet te laat zijn door treinen die zich misdragen of ander onheil. Ik was dus veel te vroeg op de afgesproken plaats, maar begon al langzaam met het klaarmaken voor de vlucht van mijn fiets.

Dus eerst alle bagage eraf, alle loszittende delen veilig opbergen ofg vastplakken, trappers eraf en het stuur dwars. Nadat ik even bezig was kwam ook Auke aan en gezamenlijk hebben we de fietsen klaar gemaakt door ze in de fietshoes van de fietsvakantiewinkel te stoppen. De hoes is eigenlijk niet omd e fiets te beschermen maar om de werknemers van de bagageafhandeling te beschermen tegen al teveel viezigheid.

Na een tijdje kwamen ook Jan, Joost en Jolanda aan op Schiphol. Zij hadden hun fietsen al in dozen verpakt. Op naar de Easyjet incheckbalie, tassen in de kar voor de rare bagage (ski's, rugzakken, dat soort werk) en de fietsen meteen op de grote bagage band gelegd. Nauwelijks verschil dus met normaal inchecken en we waren dus ook in no-time klaar. Bij tickets reserveren aangeven dat je met 5 fietsen komt zorgt voor nauwelijks stress bij het inchecken.

Samen met de wegbrengers van de drie J's (de ouders van Jolanda) nog een bak koffie bij de Starbusck gehaald en toen door de "security' check. Toen naar zo'n beetje de totaal andere kant van Schiphol gelopen, daar bij de ingang van de Schipholtunnel, je ziet de vliegtuigen daar staan vanaf de A4. Op een gegeven moment mag je dan eindelijk het vliegtuig in, deze pier heeft totaal 0 faciliteiten, niet eens wat bankjes om op te zitten. Het boarding gedeelte hier lijkt erg op de "faciliteiten" op Berlin Schonefeld toen ik samen met Machteld naar Milaan ben geweest, maar daar kon je tenmisnte nog zitten als je vroeg die kant op ging.

Tijdens het instappen van de Airbus hadden we goed zicht op hetinladen van de bagage, je ziet goed hoe er met bagage gesmeten wordt en ook je fiets wordt niet echt zachtzinnig behandeld, maar het loopt niet de spuigaten uit.

Na een voor de rest saaie vlucht kwamen we aan op een regenachtig Bristol. In Amsterdam was het nog zonnig en bijna 30 graden, in Bristol was het behoorlijk regenachtig en maar 20 graden. Ook hier weer vol zicht op het uitladen van de fietsen (dozen lijken toch ietwat hardhandiger behandeld te worden dan fietsen in een doorzichtige hoes).

Het duurt even voor we de fietsen kunnen oppikken (ja, ze komen door die deur, het duurt lang, ikz al even vragen, oh kijk, we waren jullie al kwijt) maar dan kunnen we eindelijk het vliegveld verlaten, de bagage was al lang van de band gehaald. Voordat we de shuttle bus naar het centrum van Bristol pakken willen we nog even wat geld pinnen, maar mijn pas doet het niet, erg handig begin van de vakantie.

De bus heeft meer dan genoeg ruimte onderin voor de fietsen en na een toch steeds droger wordende omgeving komen we aan op station Bristol Temple Meads waar het hotel vlakbij zou zijn. We besluiten om de fietsen op het stationsplein fietsklaar te maken zodat we fietsend naar het hotel kunnen. Auke en ik zijn zo klaar, hoes eraf, trasppers erop, stuur recht, bagage erop, maar de anderen zijn wat langer aan het sleutelen. Na een uurtje zijn we allemaal klaar en fietsen we met alle karton en vieze rommel richting het hotel dat aan de andere kant van het stationsplein blijkt te staan. Hier kunnen we na wat vijven en zessen (toch geen ruimte in waskooi voor fietsen) de dozen kwijt in een "skip" en de fietsen passen makkelijk op de kamers.

Na gegeten te hebben bij een Italiaan even verder in de straat gaan we slapen.

Totaal gefietst? Paar honderd meter ;-)