Mem fan Tutte stoarn

ramdyne

2008-10-10 03:00:14

..raw:: html

<html><body><p>Diet Huber is tiisdei <a href="http://www.leeuwardercourant.nl/nieuws/cultuur/article3942205.ece/Mem_fan_Tutte_Diet_Huber_stoarn">stoarn</a>

</p><blockquote>Tutte mei de linten, in bus fol sinten</blockquote>

</body></html>

Old Skool

ramdyne

2008-10-01 22:34:22

..raw:: html

<html><body><p>Een paar dagen geleden raakten we in mijn favoriete IRC kanaal te praten over vroeger, HTML en pagina's bouwen. Gradients kwamen ter spraken toen bedacht ik me dat ik in een ver verleden (13 jaar geleden ofzo) ooit eens de eerste versie van de homepage van de <a href="http://www.concept.utwente.nl/">Studievereniging ConcepT</a> heb gebouwd. Ik kon toen geen goed URL bedenken om de inhoud op de Wayback Machine terug te vinden.

Via <a href="http://daringfireball.net/">Daring Fireball</a> las ik dat Google een <a href="http://www.google.com/search2001.html">index uit 2001</a> online heeft gezet naar aanleiding van hun 10 jarig jubileum. Na wat gezoek vond ik eindelijk een goede URL en kan ik eindelijk er naar toe linken.

Zie hier, de <a href="http://web.archive.org/web/19970605043923/http://www.student.utwente.nl/~concept/">ConcepT pagina</a> ge-indexed in 1997 met mijn design uit 1995 ongeveer. </p></body></html>

Camera envy

ramdyne

2008-09-24 21:22:28

..raw:: html: <html><body><p>Canon heeft afgelopen week de EOS 5D Mk II aangekondigd. Ik wil <a href="http://blog.vincentlaforet.com/2008/09/22/without-further-ado-reverie/">dit</a> ook kunnen. </p></body></html>

Foto's vakantie 2008

ramdyne

2008-09-11 23:50:48

..raw:: html

<html><body><p>Ik heb zonet een <a href="http://www.flickr.com/photos/ramdyne/sets/72157607237393441/">selectie</a> van de foto's die ik tijdens de vakantie gemaakt heb online gezet. In 30 foto's van Land's End naar John O'Groats.

Het fluit, pikt naar zaden en legt eieren

ramdyne

2008-09-05 00:50:51

..raw:: html: <html><body><p>Ja, ook ik ben aan de <a href="http://www.twitter.com/ramdyne/">Twitter</a>. Zie rechts onderaan de balk, mijn laatste zoveel tweets!. Updates vanaf de iPhone of de computer....</p></body></html>

Vakantie 2008

ramdyne

2008-09-04 12:05:31

..raw:: html

<a href="http://www.ramdyne.nl/wordpress/vakantie-2008-voorpret/">Voorpret</a><br /> <a href="http://www.ramdyne.nl/wordpress/dag-1-amsterdam-bristol/">Dag 1 - Amsterdam - Bristol</a><br /> <a href="http://www.ramdyne.nl/wordpress/dag-2-bristol-sennen/">Dag 2 - Bristol - Sennen</a><br /> <a href="http://www.ramdyne.nl/wordpress/dag-3-sennen-perranporth/">Dag 3 - Sennen - Perranporth</a><br /> <a href="http://www.ramdyne.nl/wordpress/dag-4-perranporth-jamestown/">Dag 4 - Perranporth - Jamestown</a><br /> <a href="http://www.ramdyne.nl/wordpress/dag-5-jamestown-samford-peverell/">Dag 5 - Jamestown - Samford Peverell</a><br />

Ik heb een <a href="http://www.flickr.com/photos/ramdyne/sets/72157607237393441/">selectie</a> van de foto's die ik tijdens de vakantie gemaakt heb online gezet. In 30 foto's van Land's End naar John O'Groats.

Terug van vakantie

ramdyne

2008-08-25 22:00:51

..raw:: html

<html><body><p>Zo, dat waren 3 weken fietsen op dat rare eiland aan de andere kant van de Noordzee. Binnenkort zal ik proberen weer een dagboek bij elkaar te prutsen, resultaten uit het verleden suggereren dat het minstens 18 maanden zal duren voor ik klaar ben, maar goed. Dit jaar heb ik voor het eerst mijn eigen camera meegenomen dus is het publiceren van foto's ook wat eenvoudiger.

<strong>Update:</strong> Ik heb alvast een <a href="http://www.ramdyne.nl/wordpress/vakantie-2008/">Vakantie 2008</a> overzichtpagina aangemaakt.</p></body></html>

Dag 6 - Samford Peverell - Highbridge

ramdyne

2008-08-06 21:00:13

..raw:: html

<html><body><p>Het is lekker weer als we opstaan. Lekker het zonnetje erbij en niet al teveel wind. Het plan is om de route aan de andere kant van de spoorlijn op te pakken. Daarvoor moeten we bij station Tiverton parkway via een trap de spoorbaan oversteken. Helaas krijgt Joost op dat moment een lekke band, als we dat willen oplossen breekt het ventiel van de enige reserve binnenband die we nog hebben. Jan offert zich op om terug naar Tiverton te fietsen en daar een setje binnenbanden te regelen.

Omdat het Joost zijn verjaardag is trakteer ik iedereen op koffie als we toch een tijdje op het (best wel drukke) station moeten wachten. Als Jan weer terug komt na een klein uurtje heeft hij ook nog wat "gebak" meegenomen. Als ook hij zijn welverdiende koffie opheeft kiezen we er voor om via het kanaal ( jaja, snelwegen, spoorwegen en een kanal binnen een paar honderd meter van elkaar, het is net Weesp) richting Taunton te fietsen.

De eerste paar kilometers is het weer ouderwets over een jaagpad fietsen, zeker hier in Engeland is het geen verkeerde manier om wat kilometers te maken. Helaas worden we op een gegeven moment gedwongen wat afstand te nemen van het kanaal en prompt rijden we verkeerd. Jan stippelt de koers uit richting Taunton, maar raakt op een gegeven moment ook lichtjes het spoor bijster. We weten wel waar we ongeveer zijn, maar de kaarten zijn allemaal niet nauwkeurig genoeg om duidelijkheid te verschaffen. Op een gegeven moment komen we aan in Wiveliscombe waar we op het "dorpsplein" wat eten.

Om toch wat kilometers te maken vervolgen we onze weg naar Taunton over de doorgaande weg die steeds drukker wordt als we dichterbij Taunton komen, maar hij is breed genoeg dat we niet zo heel veel last hebben van auto's. We komen zelfs een ligfietser tegen. In Taunton willen we weer een kanaal oppikken, maar het blijkt nog lastig te zijn het begin van het fietspad te vinden. Onderweg steken we de spoorbaan weer et een stijle trap over die dus niet echt geschikt is voor fietsen met bepakking en er wordt gebouwd op het punt dat de route zou moeten beginnen dus we improviseren een klein beetje door het winkelgebied (pedestrians only) maar te gebruiken. Taunton zelf is typisch Engels, heel mooie lieflijke buurtjes rond de rivier, maar de rest is lelijk tot en met.

Als we het kanaal gevonden hebben fietsen we met redelijk hoge snelheid langs het kanaal, wat op zich best kan, maar de bruggen zijn hier toch wat lager dan in Frankrijk, ik kom een aantal keer onzacht in aanraking met de boog over het kanaal (Au). Na Creech St Michael wordt de omgeving minder bewoond en wat polderachtig, heerlijk fietsen! Langs het kanaal staan op een gegeven moment allerlei bunkers en pillboxen uit de e2 Wereldoorlog, blijkbaar waren de Engelsen bang voor een invasie hier. Na wat geslinger rond het kanaal bij Hedging fietsen we via het kanaal de stad Bridgwater in. Aan een voorbijganger vragen we de weg naar de dichstbijzijnde supermakrt, die blijk heel handig aan de overkant van het kanaal te zijn, dus een brug over en we staan op het parkeerterrein.

Nadat we aankopen voor het avondeten gedaan hebben fietsen we langs de, zo lijkt het, enige uitvalsweg van Bridgwater, de A38 richting Bristol. 4 banen breed op een gegeven moment en veel te druk, maar we overleven het. Na Dunball wordt het rustiger maar de stoep waar we op fietsen wordt smaller en smaller en smaller en... Op een gegeven moment, net voorbij Pawlett worden we gedwongen naar de andere kant van de weg te gaan, maar ook hier is de stoep eigenlijk te smal, we lijken wel bermmaaiers. Helaas is de weg niet ook niet echt fijn, er wordt behoorlijk aangescheurd.

In Highbridge kunnen we gelukkig weer gewoon van de weg gebruik maken. Volgens de kaart zou er hier een camping moeten zijn, maar het duurt even voor we die gevonden hebben. De borden, kaart en voorbijgangers spreken elkaar eerst tegen, tot we op goed geluk maar naar een rotonde in de verte fietsen waar een bordje staat dat suggereert dat er even verderop toch een camping te vinden is. Het geluk is met ons want we vinden een van de schattigste campings van de vakantie. Helaas begint het net behoorlijk te regenen als we de tenten bijna opgezet hebben, dus het eten koken is een beetje lastig.

De eigenaar is super behulpzaam, de douche is super ouderwets maar wel lekker warm en het gras is perfect gemaaid. De eigenaar is zelfs zo gek om voor ons de afwas te doen nadat we gevraagd hadden of er echt geen warm water was te krijgen voor de afwas. Na een neut op de verjaarda van Joost gaan we slapen. We schrikken een paar keer wakker van een paar vrachtwagens die met een rotgang voorbij komen waaien, maar dat went na een tijdje ook wel.

Afstand vandaag: 80 km

Totale afstand: 356 km

Dag 5 - Jamestown - Samford Peverell

ramdyne

2008-08-05 21:00:06

..raw:: html

<html><body><p>Na een nacht goed geslapen te hebben worden we wakker van de regen. Zo tussen de buien door en de regen maar een beetje negerend kleden we ons aan, poetsen we onze tanden en ontbijten we, waarna we de tenten opruimen en aanstalten maken om te vertrekken. Bij de receptie van de camping hebben ze de weersvoorpselling voor de komende dagen hangen en die beloofd niet erg veel goeds.

Het blijft een beetje buiig als we de A39 volgen richting Bude. Het gaat een beetje glooiend op en neer, niet zo heel erg lastig en zeker niet met de brede bermen langs de A39. Net voorbij Bude, in Stratton, buigen we af richting het oosten om een beetje om de meest vervelende heuvels heen te rijden. Het begint steeds meer te regenen zodat we op een gegeven moment in de buurt van Launcells op de kruising van de A3072 met de B3254 bij een garage in het voormalige pompstation schuilen om weer wat warmer te worden. We kopen wat oploskoffie, oploschocolademelk en een pak koekjes die we lekker warm bij de kassa oppeuzelen.

Als het weer een beetje droger wordt stappen we op de fiets en volgen we de A3072 weer verder het oosten in. De A3072 wordt steeds drukker als we via Holsworthy en Brandis Corner richting Hatherleigh fietsen. Hier kopen we bij de lokale supermarkt onze lunch. We verlaten de A3072 en fietsen verder over wat meer lokale wegen, alhoewel Hatherleigh uit nog een vervelende klim is.

Via pittoreske plaatsjes als Monkokehampton en Ingleigh Green komen we aan in Winkleigh, waar we weer een wat drukkere weg oppikken. Het zal hier best mooi zijn, maar door de vele kleine buien die ekaar snel opvolgens blijft het wat vervelend fietsen. We volgen de B3220 door een redelijk dun bevolkt dal naar Down St. Mary waar we even pauzeren. Ook hier komt het op dat moment weer met bakken uit de hemelen schuilen we even in de luxueus uitgevoerde bushalte. In Copplestone doen we bij de lokale supermarkt inkopen voor het avondeten. We volgen de drukke A377 (avondspits) naar Crediton waar we weer afbuigen om de A3072 weer op te pikken. Deze weg is iets minder druk maar gaat wel over een paar stijle hellingen die zo op het eind van de dag geen pretje zijn. We hebben allemaal behoorlijk spijt van de keuze voor deze weg.

Gelukkig maakt de afdaling naar het volgende "dal" veel goed, lekker lang, een paar stijle stukjes en gelukkig blijft het redelijk droog. Vanf Bickley volgen we de A396 naar Tiverton, deze weg is gelukkig redelijk vlak. We hopen in Tiverton een camping te vinden, maar dat blijkt toch lastig te zijn. Volgens onze routegidsen zou er in het naburige Samford Peverell een camping moeten zijn. Helaas is deze weg behoorlijk heuvelachtig en blijkt de afstand toch iets groter zijn dan verwacht maar de camping maakt veel goed. De camping lijkt helemaal volgeboekt maar achterop de camping is nog een groot veld voor tenten waar we een plaatsje mogen zoeken, voor de rest is alles volgeboekt. De camping ligt aan een Motorway op het punt waar een aantal A wegen gekruid worden, dus een iedeale plek. Helaas betekent ditook wat achtergrond geruis maar dat is niet echt erg. De douches zijn de mooiste van de hele vakantie, geen muntjes, geen kleingeld nodig. Perfect.

Het is al behoorlijk laat als we aankomen, dus het is al donker als we eindelijk aan het eten toe zijn. We gaan dan ook al snel nadat de afwas gedaan is slapen.

Aantal kilometers vandaag: 112,9 km

Totaal aantal kilometers: 276 km

Dag 4 - Perranporth - Jamestown

ramdyne

2008-08-04 21:00:55

..raw:: html

<html><body><p>Nadat we opgestaan zijn, ontbeten hebben en de tenten opgeruimd hebben begint het een beetje te regenen. We gaan eerst nog even bij de benzinepomp wat brandstof voor Jan's brandertje halen maar daarna moeten we toch echt de regen in. Net na de camping ligt weer zo'n klim de "haven" uit waar in de regen maar geen einde aan lijkt te komen. Daarna daalt de weg langzaam af naar een grote weg die op een bepaalt moment even vervelend druk wordt. Na een wat langere, niet te steile klim slaan we af, wat rustigere wegen in.

In de buurt van St. Newlyn East wordt het landschap echt klassiek Engels: heuveltjes, smalle wegen, heggen. Inmiddels is zelfs de zon erbij gekomen en wordt het best fijn fietsen. Net voorbij St. Newlyn East is het begin van de Lappa Valley Railway te vinden, een behoorlijke toeristische attractie met een stoom locomotief. Net na de parkeerplaats wordt de weg echt heel smal en volgt er een stijle klim met aan het eind een haakse bocht. In combinatie met de alom te vinden heggen en ons op de fiets lever tdat een mooi schouwspel op, zeker als we in de haakse bocht wat ruimte vinden in de berm om een appel te eten en wat te drinken. We kunnen een paar keer voorkomen dat twee automobilisten elkaar tegenkomen op het steile smalle stuk. Je vraagt je af hoe men daar ooit zonder ons zonder brokken langszou kunnen komen. Het wordt al helemaal interessant als we een paar hondert meter verder een Bentley Continetal tegen komen die ook van plan is daar langs te gaan.

Even verder komen we door het plaatsje White Cross, dat helemaal overgenomen is door een caravan park. Tientallen sta caravans in slagorde rond een dorpje, het is niet echt een vrolijk gezicht. Na St. Columb Major wordt het landschap weer wat glooiender nadat er weer een steile klim genomen is. Met een lichte bries in de rug fietsen we lekker in het zonnetje langs een windmolenpark. Vermoedelijk als gevolg van wat bermmaaien hebben we hier voor het eerst een lekke band te pakken,. Na het verwisselen van de binnenband en een controle op scherpe dingen in de achterband fietsen we weer verder over mooie kleine paden aan de hand van een bestaande fietsroute richting Padstow.

Net voor Padstow doen we inkopen bij de lokale Tesco's en eten daar op de parkeerplaats ook de lunch. We dalen weer af naar de haven van Padstow, op zoek naar de pont voor de oversteek naar Rock. Padstow is een behoorlijk toeristisch stadje, dus is het er erg druk. We lopen langs de haven naar de ferry, maar als gevolg van de lage waterstand vertrekt deze vananf een strandje een paar 100 meter verderop langs de kust. Helaas betekent dit dat we met de fiets aan de hand door de mensenmassa moeten wurmen, een helling op, door een park en een trap af naar het strand moeten. Gelukkig is het mooi weer en is het best lekker op het strand. De eerste ferry is te vol om ons mee te nemen, maar na een kwartiertje kunnen we wel mee. Aan de overkant in Rock aangekeomen meoten we eerst een paar 100 meter over het strand fietsen, dat lukt heel aardig tot we voorbij de hoogwaterlijn komen, dan staat zo'n zware fiets ineens stil.

Via St Minver fietsen we over een behoorlijk drukke weg naar Pendogget. In Delabole is een hele grote open mijn te vinden, maar het enige dat je er van merkt is dat er een beetje grozelig is en dat er veel steen te koop is. Via het pittoreske Slaughter Bridge (jaja, de eeste haarspeld bocht) komen we aan op een drukke, brede doorgaande weg. Dat de weg breed is, is erg fijn, je kunt daardoor toch redelijk normaal fietsen. Als gevolg van de toch wel vervelende korte klimmetjes raaik ik weer wat achterop en verlies ik de anderen uit het zicht. Als gevolg van een spraakverwarring neem ik op een bepaald ogenblik de afslag naar Davidstown (dat op mijn kaart is aangegeven, samen met een camping) terwijl de anderen doorfietsen. Na een paar kilometer valt mij op dat ik de anderen echt uit het zicht verloren ben en bel ze op.

Terwijl ik sta te bellen komt er een motorfietser voorbij die over een stuk metaal rijdt en bijna onderuit gaat. Hij schrikt zo dat hij het gas helemaal loslaat, even bij mij uitblaast en na wat blikken met mij uitgewisseld te hebben rustig weer vertrekt. Zonder dat ik met de anderen gesproken heb fiets ik terug naar de kruising met de grote doorgaande weg alwaar ik een SMSje van Joost krijg dat ze verderop staan te wachten. Ik fiets weer verder langs een boederj waar twee kippen bijna bij mij tussen de spaken belanden. Ben je de anderen eens kwijt beleef je ineens wat.

Na een behoorlijk heftige afdaling komen Joost en Jan me tegemoet en samen fietsen we door naarde camping in Jamestown waar Auke en Jolanda naar op weg zijn. Als wij daar aankomen hebben zij ons al ingeschreven en kunnen we meteen door naar onze plek om de tent op te zetten. Onder dreiging van wat donkere wolken besluiten we eerst eten te koken en daarna te douchen. Door wat problemen met de pasta mislukt die grandioios, maar de pastasaus vergoed veel, die is erg lekker.

Vandaag gefietst: 83 km

Vmax: 57,5 km/u

Totale afstand: 163 km

Dag 3 - Sennen - Perranporth

ramdyne

2008-08-03 21:00:38

..raw:: html

<html><body><p>Als we wakker worden is het niet al te warm, maar droog en er staat een lichte bries. Na ontbijt het ontbijt stappen we op de fiets richting het noorden. Het eerste stuk is redelijk vlak langs het vliegveld van waar je vluchten naar de Scilly eilanden kunt maken naar St. Just. Hier houden we even pauze om wat inkopen te doen bij de super midden in het plaatsje. Ik probeer nog een keer geld op te nemen, maar ook hier wordt mijn pas geweigerd. Na St. Just wordt het landschap iets heuvelachtiger met een paar korte klimmetjes maar echt erg wordt het (nog) niet. In de omgeving van Pendeen staan langs de kust allemaal restanten van oude tinmijnen. Vanaf de oudheid tot voor een honderd jaar werd er in deze omgeving veel naar tin gezocht in vaak erbarmelijke omstandigheden, het weer kan hier goed huis houden, er groeien hier niet zo heel veel bomen.

Rond Morvah verandert het landschap even totaal, weg zijn de open vlaktes en wordt de weg ineens omgeven door een lieflijk heggen landschap. Een gevolg hiervan is dat de weg ineens veel smaller wordt en een groepje fietsers zoals wij gecombineerd met een busje ineens een lastig obstakel worden. In de buurt van Porthmeor wordt het landschap ruiger en verschijnen de eerste vervelende klimmetjes. Met een klim heb ik echt veel moeite, gelukkig is het de laatste voor St. Ives. In St. Ives halen we bij de Subway onze lunch, lekker veel brood, vet en calorieen.... Gelukkig kunnen we schuilen, want het zo nu en dan een drupje verandert even in een serieuze regenbui, gelukkig kunnen we in in een portaal van een winkel die al jaren gesloten is schuilen.

We verlaten St. Ives over een drukke wegrichting Lelant, gelukkig kunnen we regelmatig gebruik maken van een fietspad, alhoewel dat best wel link is hier en daar, we dalen terug af naar zeeniveau (daar waren we in St. Ives ook al). In Hayle slaan we linksaf de duinen in, richting een surfersparadijs, want er rijden voortdurend meer of minder geslaagde, gepimpte auto's voorbij met surfplanken op het dak. Een paar kilometer buiten Gwithian dalen we weer eens van een duin af als we in een haarspeldbocht ineens een fiets achter ons onderuit horen gaan. Auke blijkt in een net niet haakse bocht (hoe toepasselijk Hell's Hole genoemd) die een beetje vochtig is over het voorwiel weggegleden te zijn. De schade blijft redelijk beperkt tot Auke, zijn jas, fiets en fietstassen die later op de dag met Duct tape en ander kunst en vliegwerk provisorisch (waterdicht) gemaakt worden.

Het begint steeds meer te regen totdat we net voor Portreath echt in een plensbui terecht komen. Als we weer afgedaald zijn naar de haven schuilen we even in een bushok om wat te eten. Langzaam aan klimmen we weer naar de "hoogvlakte", om in Porthtowan aan de ene kant van de haven weer naar zeeniveau af te dalen en aan de andere kant van de haven net zo hard weer een meter of 50 redelijk steil te klimmen. Met wat vies weer is het bepaald geen pretje zo. Via St. Agnes (wat best een mooi plaatsje lijkt in vergelijking met al die grijze havenstadjes van afgelopen middag) rijden we naar Perranporth waar we denken een camping te kunnen vinden. De camping is inderdaad aanwezig, maar in principe niet voor trekkers, Joost praat wat op de beheerder in en gezien het weer (het miezert nog steeds behoorlijk) strijkt men met de hand over het hart en mogen we een nachtje blijven.

Als de tenten staan en we gedouchet hebben (grrr, douches die je met kleingeld moet activeren) blijkt het weer een beetje opgedroogt te zijn en komt de zon er zelfs even door. We besluiten gezien het tijdstip in de lokale pub wat te eten. Met een paar "pints of coke" en een lekkere soep + hoofdgerecht wordt de energievoorraad weer aangevuld. Via het strand lopen we terug naar de camping en gaan rond 11 uur slapen.

Afstand: 70 km

Vmax: 49 km/u

Afstand totaal: 100 km

Dag 2 - Bristol - Sennen

ramdyne

2008-08-02 21:00:17

..raw:: html

<html><body><p>Na een nachtje behoorlijk goed geslapen te hebben (waarom zijn hotelkamers altijd zo warm, zo'n airco maakt best veel herrie) gaan we redelijk rustig aan het ontbijt. Na afloop halen we de fietsen weer op en deelt Joost de gereserveerde treintickets uit en fietsen we weer naar station <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Bristol_Temple_Meads_railway_station">Bristol Temple Meads</a>. Het perron waar we moeten zijn is aan de andere kant van het station, dus dat is een flinke tippel. Onderweg komen we verschillende bewijzen tegen dat dit al een best oud station is, waarvoor de basis gelegd is door de beroemde spoorwegbouwer (en engineering god) <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Isambard_Kingdom_Brunel">Isambard Kingdom Brunel</a>.

Na even wachten komt de trein er aan en moeten we een sprintje trekken naar de bagageafdeling. Voor een deel van de fietsen hebben we een reservering, maar de andere fietsen moeten zo mee. Helaas is de normale fietsenafdeling vol, maar voor Auke en Jan en een vrouw die ook tegelijk met ons haar fiets kwijt wil is er gelukkig ruimte in de locomotief. Daarna moeten we zoeken naar de gereserveerde plekken in de trein, helaas moeten we daar een eind voor lopen, we blijven het eerste half uurtje een beetje in het gangpad staan om af te koelen, zeulen met bagage valt toch wel tegen. Via Taunton, Exeter en Plymouth komen we aan het begin van de middag aan in Penzance.

<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Penzance">Penzance</a> is het eindpunt van de trein, dus in principe heb je genoeg tijd om de trein te verlaten, maar ja, je weet hoe dat gaat, opperste paniek en wilde haast alom. Het treinpersoneel heeft de fietsen van Auke en Jan al uit de loc gehaald en ook de andere fietsen staan al snel weer bepakt en bezakt op het perron. Na een bezoek aan het toilet voor iedereen stappen we eindelijk op de fiets.

Langs de boulevard (golfbreker, havenmuur) fietsen we richting Land's End. Net voor Newlyn zien we de plaatselijke Aldi staan (ja, ook hier) en slaan we een voorraad etenswaren in. Helaas hebben ze hier geen brandstof voor de gasbranders, alleen Jan kan wat spiritus scoren, dus dat proberen we even verderop in Newlyn en daar kan Joost ook een potje gas voor zijn brander kopen. Via een steil klimmetje in Mousehole verlaten we de kust en rijden we het binnenland wat in. Via Boleigh fietsen we richting Treen waar een fijne afdaling gevolgd wordt door een minstens even steile beklimming van een dalletje, er zullen de komende dagen nog vele volgen. Dom genoeg ben ik vergeten de fietsbroek aan te trekken vanmorgen, dus na een tijdje begint het zitvlak toch wel wat gevoelig te worden. Het is opmerkelijk heoveel verschil een fietsbroek als de mijne (GORE korte broek model met ultradunne "zeem") toch helpt tegen zadelpijn.

Aan het eind van de middag komen we aan op Land's End en achter het hotel maken we wat foto's. Nadat we om het hotel heen gefietst hebben vinden we de beroemde "wegwijzer" richting John O'Groats en laten ons door de plaatselijke fotograaf ouderwets (op film!) fotograferen. Daarna fietsen we weer terug richting het binnenland en vinden een camping net voor Sennen. In de loop van de avond begint het eerst te miezeren gevolgd door optrekkende mist en wordt het behoorlijk fris. De hele avond horen we ouderwets een misthoorn de scheepvaart waarschuwen voor de gevaren van de kust. Dat heeft toch wel iets.

Totaal gefietst: ongeveer 25 kilometer (kilometerteller vergeten te plaatsen)

Dag 1 - Amsterdam - Bristol

ramdyne

2008-08-01 21:00:04

..raw:: html

<html><body><p>De eersted ag van de vakantie begon redelijk eenvoudig. De vlucht naar Bristol zou pas rond half zeven van Schiphol vertrekken, dus zo rond half drie ben ik die kant opgegeaan. Veel te vroeg natuurlijk, maar je wilt zeker niet te laat zijn door treinen die zich misdragen of ander onheil. Ik was dus veel te vroeg op de afgesproken plaats, maar begon al langzaam met het klaarmaken voor de vlucht van mijn fiets.

Dus eerst alle bagage eraf, alle loszittende delen veilig opbergen ofg vastplakken, trappers eraf en het stuur dwars. Nadat ik even bezig was kwam ook Auke aan en gezamenlijk hebben we de fietsen klaar gemaakt door ze in de fietshoes van de fietsvakantiewinkel te stoppen. De hoes is eigenlijk niet omd e fiets te beschermen maar om de werknemers van de bagageafhandeling te beschermen tegen al teveel viezigheid.

Na een tijdje kwamen ook Jan, Joost en Jolanda aan op Schiphol. Zij hadden hun fietsen al in dozen verpakt. Op naar de Easyjet incheckbalie, tassen in de kar voor de rare bagage (ski's, rugzakken, dat soort werk) en de fietsen meteen op de grote bagage band gelegd. Nauwelijks verschil dus met normaal inchecken en we waren dus ook in no-time klaar. Bij tickets reserveren aangeven dat je met 5 fietsen komt zorgt voor nauwelijks stress bij het inchecken.

Samen met de wegbrengers van de drie J's (de ouders van Jolanda) nog een bak koffie bij de Starbusck gehaald en toen door de "security' check. Toen naar zo'n beetje de totaal andere kant van Schiphol gelopen, daar bij de ingang van de Schipholtunnel, je ziet de vliegtuigen daar staan vanaf de A4. Op een gegeven moment mag je dan eindelijk het vliegtuig in, deze pier heeft totaal 0 faciliteiten, niet eens wat bankjes om op te zitten. Het boarding gedeelte hier lijkt erg op de "faciliteiten" op Berlin Schonefeld toen ik samen met Machteld naar Milaan ben geweest, maar daar kon je tenmisnte nog zitten als je vroeg die kant op ging.

Tijdens het instappen van de Airbus hadden we goed zicht op hetinladen van de bagage, je ziet goed hoe er met bagage gesmeten wordt en ook je fiets wordt niet echt zachtzinnig behandeld, maar het loopt niet de spuigaten uit.

Na een voor de rest saaie vlucht kwamen we aan op een regenachtig Bristol. In Amsterdam was het nog zonnig en bijna 30 graden, in Bristol was het behoorlijk regenachtig en maar 20 graden. Ook hier weer vol zicht op het uitladen van de fietsen (dozen lijken toch ietwat hardhandiger behandeld te worden dan fietsen in een doorzichtige hoes).

Het duurt even voor we de fietsen kunnen oppikken (ja, ze komen door die deur, het duurt lang, ikz al even vragen, oh kijk, we waren jullie al kwijt) maar dan kunnen we eindelijk het vliegveld verlaten, de bagage was al lang van de band gehaald. Voordat we de shuttle bus naar het centrum van Bristol pakken willen we nog even wat geld pinnen, maar mijn pas doet het niet, erg handig begin van de vakantie.

De bus heeft meer dan genoeg ruimte onderin voor de fietsen en na een toch steeds droger wordende omgeving komen we aan op station Bristol Temple Meads waar het hotel vlakbij zou zijn. We besluiten om de fietsen op het stationsplein fietsklaar te maken zodat we fietsend naar het hotel kunnen. Auke en ik zijn zo klaar, hoes eraf, trasppers erop, stuur recht, bagage erop, maar de anderen zijn wat langer aan het sleutelen. Na een uurtje zijn we allemaal klaar en fietsen we met alle karton en vieze rommel richting het hotel dat aan de andere kant van het stationsplein blijkt te staan. Hier kunnen we na wat vijven en zessen (toch geen ruimte in waskooi voor fietsen) de dozen kwijt in een "skip" en de fietsen passen makkelijk op de kamers.

Na gegeten te hebben bij een Italiaan even verder in de straat gaan we slapen.

Totaal gefietst? Paar honderd meter ;-)

Vakantie 2008 voorpret

ramdyne

2008-07-31 23:59:20

..raw:: html

Zo rond december 2007 kwamen Riksta en Jolanda (of alleen Jolanda en pikte Riksta dat op, ik was er in ieder geval niet bij) met het plan om in de zomervakantie van Land's End in het zuiden van Engeland naar John O' Groats in het noorden van Schotland te fietsen. Na wat heen en weer gemail was er genoeg animo om een keer bij elkaar te komen bij Joost en Jolanda om wat voorbereidende gesprekken te voeren.

Op dat moment hadden we een groep van een man of 9 wat na allerlei geplan verminderde tot een groep van 5 man, Joost en Jolanda, Jan, <a href="http://kavanzalk.hyves.nl/">Auke</a> en en ik. Jan had al een paar keer een fietsvakantie egdaan, zoals je op deze website kunt lezen hebben Auke en ik ook al een paar keer een fietstocht gedaan. Voor Joost en Jolanda zou het de eerste keer zijn.

Na wat research hadden we globaal drie routebronnen gevonden: 1. De route beschreven in het <a href="http://www.cordee.co.uk/CTB324.php">boek van Phil Horsley</a> 1. De route beschreven in de <a href="http://www.fietsboeken.nl/inhoud-fietsroute.htm">boeken van Guus Schipper</a> 1. Diverse losse routes van kennissen of een website

Natuurlijk hebben we geen keuze kunnen maken en zijn we gewoon met zo'n beetje alle routes op stap gegaan.

Soms sponsort een bedrijf wel iets nuttigs

ramdyne

2008-07-09 00:59:36

..raw:: html

<html><body><p>Normaal heb ik niet zoveel op met al dat emotionele geneuzel van de gemiddelde Amerikaan over 9/11. <a href="http://www.joemcnally.com/portfolio/portfolio.html">Joe McNally</a> maakte in 2001/2002 een <a href="http://www.joemcnally.com/blog/2008/07/08/welcome-adorama/">fotoserie</a> van betrokkenen met de grootste Polaroid camera ter wereld (denk aan een camera met twee personen erin om het fotopapier op de goede plaats te krijgen en geen sluiter maar gewoon een lensdop, etc.).

De fotoserie leverde een groot aantal lifesize foto's op die elk in een lijst zitten en dat weegt bij elkaar nogal wat, daarnaast hoor je foto's ook netjes te bewaren dus heb je iets meer nodig dan een oude garage langs de Hudson.

Joe betaalde dit allemaal uit eigen zak tot vandaag, het bedrijf <a href="http://www.adorama.com/">Adorama</a> heeft besloten om Joe te helpen de foto's te bewaren totdat het 9/11 museum het geld heeft om de foto's te kopen.</p></body></html>